جدیت بزرگان در تحصیل
جدیت بزرگان در تحصیل
بزرگان شیعه همواره بر حضور در کلاس تأکید نموده و هرگز اشتغال به امور جنبی نمیتوانست آنها را از شرکت در کلاس منصرف نماید. شاید بتوان این جدیت در راه تحصیل را یکی از مهمترین عوامل موفقیت آنها برای رسیدن به قلههای علم و معرفت دانست، چرا که به خوبی گویای اهمیت علم و دانش در اذهان مبارکشان میباشد.
آیتالله بهجت میفرمودند:
استاد ما نقل میکرد که تنها یک بار در درس مرحوم آخوند خراسانی شرکت ننمودم. علت آن هم این بود که باران شدیدی آمده بود و من یقین کردم که آن مرحوم برای تدریس نمیآید؛ زیرا هنگام باریدن باران در جلوی خانهی ایشان آب فراوان جمع میشد و لذا عبور و مرور از آن قطع میشد؛ ولی بعد معلوم شد که یکی از اهل علم پایش را بالا میزند و مرحوم آخوند را پشت میگیرد و از آب عبور میدهد. با چه مشقتها و سختیها عمری در راه درس و تدریس و بحث گذراندند و هیچ احساس خستگی و فترت نکردند.
یک وقت مرحوم آخوند بر بالای منبر فرموده بود: این تدریس فکر چهل سال قبل است. همچنین در زندگی ایشان آمده است که روزی تنها لباس خود را شسته بودند اما تا زمان کلاس خشک نشد، ایشان قبا را پوشیده و عبا را به دور خود پیچیده و وارد درس شیخ انصاری(ره) شدند و در گوشهای نشسته و فوری بعد از کلاس خارج شدند. ساعتی گذشت که درب خانه به صدا درآمد. درب را که باز کرد نگاهش به سیمای استاد افتاد که با لبخندی دو عدد از پیراهنهای خویش را برای او آورده است، مرحوم آخوند(ره) اینقدر متعجب بود که ناگهان به خود آمد و دید استاد رفته است بدون اینکه او فرصت تشکر بیابد.