ده چیز بر ده گروه خاصه بر دانش پژوهان نکوهیده است :

دروغ گفتن به فرمانروا ،

سپهبدی که زر بر سپاه خویش نپراگند ،

مرد سپاهی که از پیکار بهراسد ،

دانشمندی که چون چیزی در نظرش مطبوع افتد دل به هوس سپارد و از گناه نترسد ،

پزشکی که خود بیمار و دردمند شود .

تنگ مایه ای که به دروغ به سرمایه و دارایی خویش نازد ،

سفله ای که بر هر کس که چیزی دارد رشک برد ،

خردمندی که زود خشم بود ، و به چیز کسان طمع ورزد ،

کسی که رهنمایی از نادان امید دارد ،

و آنکه کارگاه و یا بنیادی عظیم را به کاهلی سپارد ،

و بی خردی که خردجوی نباشد .

بزرگمهر