آيت الله مجتبي بهشتي اصفهاني مي فرمودند:«من در آن زمان كه نجف بودم ‘هر وقت سر درس  مي رفتم وضو مي گرفتم.يك روز حالش را نداشتم كه وضو بگيرم .همين طور بي وضو سر درس رفتم.شخصي معروف به ديوانه بود كه گاهي اوقات درس مي آمد و لباس هاي مندرس و پاره اي داشت و كسي توجهي نمي كرد .آن روز جلوي مرا گرفت و گفت: آشيخ چرا امروز بي وضو سر درس آمدي ؟!من خيلي تعجب كردم.  از آن موقع فهميدم كه انسانها را نبايد به چشم حقارت نگاه كرد ‘

شايدآنها از مردان خدا باشند و ما ندانيم».

                                                                                                                      داستان هايي از مردان خدا‘علي مير خلف زاده