اصولا انسانيت انسان ‘انس او به حق تعالي است .ريشه سعادت توجه تام الي لله است ‘و مهمتر از اين حرفي نيست .همه بركات و افاضات از عالم ملكوت به جهت حضور تام است. در حقيقت علم حقيقي منحصر است به علم حضوري و آن علمي است كه صورت علمي عين صورت عيني است .توجه و حضور تام ‘انسان را پاك مي كند. همه گناهان ‘سر غيبت است .اگر انسان حضور داشته باشد اصلا راه ندارد كه گناه كند .اگر حضور داشته باشد ادب مع الله را رعايت مي كند .محاسبه ‘ مراقبت مي آورد و مراقبت ‘طهارت‘و طهارت ‘حضور را در پي دارد.

محي الدين عربي