السلام علیک یا صاحب الزمان (عج الله تعالی فرجه الشریف)

در تمنای نگاهت بی قرارم تا بیایی / من ظهور لحظه ها را می شمارم تا بیایی

خاک لایق نیست تا به رویش پا گذاری / در مسیرت جان فشانم گل بکارم تا بیایی . . .

ای رایحه دلنشین باغ هستی، ای خورشید رخ برکشیده در پس ابر، ای سفر کرده… تا کی تو همچنان در غیبت و دیده به راهانت در شرار هجران…

آنقدر لیاقت ما برای دیدن حضرت کم  شده است که موجب شده بعضی این ملاقات را غیر ممکن بدانند. آیا این دیدار امکان دارد؟ اگر امکان دارد پس چرا در برخی احادیث به مدعیان ملاقات لعنت فرستاده شده است؟

آیت الله بهجت پاسخ پرسش های ما را داده اند؛

“هر کس باید به فکر خود باشد و راهی برای ارتباط با حضرت حجت (عج) و فَرَج شخصی خود پیدا کند، خواه ظهور و فرج آن حضرت دور باشد، یا نزدیک!

عده ای بودند که گویا حضرت غائب(علیه السلام)در پیش آنها حاضر وظاهر بوده است؛مثل اینکه با بی سیم با آن حضرت ارتباط داشتند وجواب از ناحیه ی او می شنید ند!..[1]

مرحوم مقدس اردبیلی و سید بحرالعلوم (( ره)) که احتمال دروغ درباره ی آن ها نمی رود ، عبارت (( فعلیه لعنه الله )) یعنی ( لعنت خدا بر او باد ) را قبول ندارد و می گویند : آن مربوط به بابیت و ادعای مهدویت است .

با این که ارتباط و وصل با آن حضرت و فرج شخصی ، امر اختیاری ما است . به خلاف ظهور فرج عمومی . با این حال چرا اهمیت نمی دهیم که چگونه با آن حضرت ارتباط بر قرار کنیم و از این مطلب غافلیم ولی به ظهور و دیدار عمومی آن حضرت اهمیت می دهیم !

و حال این که اگر برای فرج شخصی به اصلاح خود نپردازیم ، بیم آن است که در ظهور آن حضرت از او فرار کنیم ! چون راهی که می رویم را هکسانی است که اهم و مهمی قائل نیستند ."[2]

پی نوشت ها :

[1] بهارانه/66.

[2] 700نکته:2/133.