دوباره ماه خـــدا و بهــــار قــــــرآن شد

دوباره وقــــت صـــفا دادن تن و جان شد

دوباره شوق سحر در غروب هــم افطار

دوباره موســـم شادی اهـــل ایمان شد

دوباره وقت سفر شد به شهر خوبی‌ها

گه مه رمضـــــان مــــاه نزل قــــرآن شد

دوباره بستن چشم و دهان ز هر خوردن

دوباره بنده حق بـــر خـــدای مهمان شد

دوباره خوانــدن یک آیه با ثـــواب تمـــام

دوباره فصــــل مناجـات ورتل قـــرآن شد

دوباره آمــده ماهی که یک شب قدرش

برابری به هـــزار ماه عمــــر انسان شد

دوباره آمـــده ماهی که در میـــانه‌ی آن

شمس روی حسن(ع) خانه نورباران شد

دوباره آمده ماهی که روی ماه علی(ع)

خضاب خون ســر و عمــر او به پایان شد

بـــدار مغتنم این فــــرصت گــــران‌مایه

که بسته دوزخ و جنت گشوده در آن شد