دوباره ماه خـــدا و بهــــار قــــــرآن شد
19 تیر 1392 توسط جعفرثانی
رمضان، ماه بیبهانه با خدا بودن است و بی بهانه از خدا گفتن. آری، رمضان، ماه آشتی کردنهای بیبهانه با خداست.
دوباره ماه خـــدا و بهــــار قــــــرآن شد |
دوباره وقــــت صـــفا دادن تن و جان شد |
دوباره شوق سحر در غروب هــم افطار |
دوباره موســـم شادی اهـــل ایمان شد |
دوباره وقت سفر شد به شهر خوبیها |
گه مه رمضـــــان مــــاه نزل قــــرآن شد |
دوباره بستن چشم و دهان ز هر خوردن |
دوباره بنده حق بـــر خـــدای مهمان شد |
دوباره خوانــدن یک آیه با ثـــواب تمـــام |
دوباره فصــــل مناجـات ورتل قـــرآن شد |
دوباره آمــده ماهی که یک شب قدرش |
برابری به هـــزار ماه عمــــر انسان شد |
دوباره آمـــده ماهی که در میـــانهی آن |
شمس روی حسن(ع) خانه نورباران شد |
دوباره آمده ماهی که روی ماه علی(ع) |
خضاب خون ســر و عمــر او به پایان شد |
بـــدار مغتنم این فــــرصت گــــرانمایه |
که بسته دوزخ و جنت گشوده در آن شد |
شعری از کاربر تبیانی: اسماعیل تقوایی (برزخ)