امام حسين گر چه از همراهي زنان در کاروان خود استقبال کرد اما از حضور آنان در ميدان جنگ ممانعت نمود و مي فرمود: « خداوند جهاد را از شما زنان برداشته است».(امالي صدوق، ص137)
اما در ميان شهداي کربلا از زني به نام ام وهب ياد مي شود به کيفيت شهادت او دقت کنيد.

او همسر عبدالله بن عمير بود وقتي بالاي پيکر خونين همسر رفت، خاک از صورتش پاک کرد و گفت: بهشت بر تو مبارک باد! از خدا مي خواهم که مرا همراه تو قرار دهد. شمر در آن هنگام به غلام خود، رستم دستور داد که با ستون خيمه بر سر ام وهب بکوبد، او نيز چنين کرد و سرش را شکافت و آن زن را به شهادت رسانيد.(ابصار الحسين، ص18)
براي آگاهي بيشتر به کتاب هاي زير مراجعه کنيد:
1. قصه کربلا، علي نظري منفرد
2. چهره ها در حماسه کربلا، پور اميني